غریب است سرگردانــــــي در مـــــــه
آنجا کــــــــــه تنهاست هرسنگ و بوتـــــه اي
و هيــــچ درختي درخت ديگر را نــمي بيند
همه تنهاينــــــــد
پــــــــر از دوست بـــــــود دنيـــــا برايم
آنـــــوقت که زندگي ام نـــــور بود
اينک که مـــــه فرو مي افتـــــد
ديــــگر کسي قابـــــــل رويت نيست
راستي کـــــــه هيچکس عاقــــــــل نمي شود
مگر اينکـــــــه تاريکي را بشناسد
که خامـــــــوش و گريز ناپذير
از همه جــــــــــدا مي کنــــــد او را
غريب است در مــــــــه سرگردان شدن
زندگي تنــــــها بودن است
هيـــــــچ کس چيز ديگري نمي شنـــــــاسد
همه تنهاينـــــــد